امروز قرار بود، پست جدیدی برای سایت بنویسم.
که بعد از لحظهای متوجه شدم، که در اینستاگرام به تماشای خراطی و ساخت اجسام شفاف و زرین نشستم.
گذر زمان و ثانیههای مفید نوشتن را فدای دنیای مجازی کرده بودم. بدون وقفه گوشی را روی مبل انداختم. و سراغ صفحه جدیدی در سایت رفتم.
بیشتر کسانی که با من در ارتباط هستند، همیشه گویای این واقعیت هستند که هرزمان پیامی برایم فرستادند، زود و سریع پاسخگوی آنها بودم.
البته همه کسانی که درخواست سایت دادند و دوستان قدیمی رضایت خود را از این موضوع اعلام کردند.
اما این روزها بیشتر به خود و موضوع نوشتن و زمان فکر میکنم.
وقتی خوب و عمیق به این موضوع دقیق میشوم، یاد کلام ارزشمند دوست عزیز و بزرگوارم آقای علیاکبر قزوینی میافتم که همیشه یادآور بود که سعید، قدر زمان را بدان که هیچوقت نمیشود به گذشته برگشت.
امروز به این نتیجه رسیدم که همیشه در دسترس بودن قاتل تمرکز و اتلاف وقت من بود. که از رشد و توسعه فردین جلوگیری میکرد.
4 پاسخ
جناب قائدی عزیز
منم با شما خیلی موافقم و در حال برنامهریزی هستم.
واقعا اجراش خیلی سخت هست.
من با یکی از دوستان قرار گذاشتیم متعهد باشیم سر یک تایم مشخص وارد شبکههای اجتماعی شیم و در زمانهای دیگه به کارهای اصلی رسیدگی کنیم.
اما فقط یک مدت کوتاه تونستم اجراش کنم.
حتما پیشنهاد شما رو انجام خواهم داد.
سلام ممنون تست کردن خیلی روشها خیلی در رشد و توسعه فردی موثر است
عالی بود آقای قائدی،
ولی به نظر من در دسترس بودن زمانی که در راستای کار و فعالیتتون باشه، خیلی هم خوبه.
سلام بله ولی گاهی حس میکنم زمان برای خودم نمیونه